10 Ağustos 2011 Çarşamba

Beirut konseri

Anlatilmaz yasanir sozu Beirut icin uydurulmus!! Tek kelimeyle harikaydilar.
Gecenin ana fikrini onden soylemis oldum simdi detaylar icin basa sariyorum..

Konser biletimi bir bucuk ay oncesinden almistim. Hazirliklar icin epey vaktim oldu yani:) Bu donemde grubun albumlerini dinlerken farkettim ki simdiye kadar hic duymadigim Beirut sarkilari da varmis. Ozellikle 'Concubine' ve 'Scenic World'u nasil kacirmisim hayret. Bir anda favori ilk 5 listeme giriverdiler.

Ilk defa tek basima bir konserde bulunacagim icin de biraz endiseliydim acikcasi. Sonucta kapilar 8'de acildigindan erken gidicektim ve beklemek icin cok vaktim olacakti. Bir arkadasima grubu o kadar ovdum ki konsere 1 gun kala gelmek icin bilet arastirdi fakat 2 gun icin de tukenmisti.
Saat tam 8'de Commodore Ballroom'a giderek siraya girdim. Erken gelmeme ragmen uzun bir kuyruk vardi. 'Bilet var, bilet var' amcalar evrenselmis, tum sirayi usenmeden defalarca gezdiler. Iceri girerken kimligini ibraz ederek 18 yasindan buyuk oldugunuzu kanitliyorsunuz. Ayiptir soylemesi gencecik gorundugumden marketten alkol alirken bile 2 tane kimlik soruyorlar bana:) Kimlik fasli sonrasi iceri girdigimde insanlarin daha cok oturmayi tercih ettigini gordum. Mekanin iki yani bar gibi dekore edilmis. Sandalye ve masalar hatta balkonlar var; isterseniz orada oturup birseyler yiyebiliyor ya da iciyorsunuz. Ben tabi ki en one gidip yer tutmayi tercih ettim. Beirut'tan once Basia Bulat saat 9:30'da sahne aldi. Ne kadar sureyi cevreme bakip puflayarak gecirdigimi siz hesaplayin artik:)

Basia Bulat Polonya asilli bir sanatciymis, orda ogrendim. Ismini bilmedigim, cok farkli enstrumanlar caliyor. Grubu da yok sanirim. Kendi caldigi ensturmanina vokaliyle eslik etti. Performansini basit kilan bu oldu sanirim. Ayrica biraz cigirtkan bir kizimiz. Hayatta basarilar dilerim ama kendisini bir daha dinleyecegimi pek sanmiyorum.
Ve iste o an! Ses kontrolleri tamamlanip, havlular, ickiler ve sarki listeleri yerlerine birakildiktan sonra 10,30'da Beirut sahnedeydi!! En onde olacagim diye biraz caprazda yer tutarak stratejik hata yaptim sanirim ama yine de cektigim fotograflar fena degil. Benim oldugum tarafa dogru bakarken genelde dans ettiginden bir tane sabit pozunu yakalayamamisim o ayri. Video cekmek yasakmis, bunu bilmemek de saflik heralde ama yanimdaki kizi guvenlik gorevlisi tarafindan sert sekilde uyarilirken ben o arada iki tane cekmistim bile:) Vancouver'da olmaktan ne kadar mutlu olduklarini anlatmalarini bekledim ama hic konusmadi diyebilirim. Bir kez 'merhaba', bir kez 'tesekkurler' bir kez de fotograftaki enstrumani takarken 'sanirim aski beni daha cool gosteriyor' dedi o kadar.

Simdiye dek yazdigim en uzun yazi oldu sanirim. Cunku anlata anlata bitiremiyorum bu grubu. Sarkilarini her dinleyisimde bu grubu daha cok seviyorum (Zach'i daha fazla:) Ozellikle Zach Condon inanilmaz bir adam. Hayatini okuyunca muzige olan ilgisini anliyorsunuz. Kullandigi enstrumanlar, muziginin dinleyen uzerindeki etkisi, orkestrasini yonetisi, her bir uyeyi sarkiya dahil edisi ve yarattigi harmoni taktire sayan. Tabi ki grubun diger uyelerinin yetenegi de yadsinamaz. Herkes en az iki enstruman caliyor, caldikca da ne kadar keyif aldiklarini goruyorsunuz.
1,5 saatlik performans biterken playlist'in yer aldigi kagidi alabilmek icin yari belime kadar (burada Burhan Cacan'in modifiye ettigim haliyle 'oruklerin saclarin beline/kemer olsa yar sarsa beline/ yari beline yar yari beline/yari beline kurban olam' sarkisi aklima geliyor) sahneye cikmama ragmen maalesef sarisin, uzuk boylu kiza yenildim. Akordeon calan adamin begenisini de ogrenmis oldum boylelikle:)

NOT 1: Konser 12'de bitince SkyTrain (metro)' i yakalayabilmek icin hemen cikmam gerekiyordu. Soyle kapinin onunde bekleyip bir imza alamamak, bir fotograf cektirememek icime dert oldu. Gunduz, okul cikisi yolumu uzatarak sokaklari gezdim, olur da yemek yerken, prova cikisi onlari yakalar miyim diye ama o da olmadi:) Bu gidisle annemin cocukluk arkadasina (bknz http://kanadadabirizmirli.blogspot.com/2011/07/sinif-arkadaslarim.html ) benzemem heralde di mi?

NOT 2: Konserde sigara icmek yasakti tabi. Icilmedi de zaten. Insanlar (ozellikle arkamda duran cocuk) tercihini baska seyden yana kullandi. Bir ara ortalik o kadar duman alti oldu ki onumde calan adami goremez oldum. Guvenlik gorevlilerinin icenleri gormememis olmasi da baska bir gariplik. O kadar dumana evin yolunu buldum ya helal bana.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder