Bu slogan bir camasir makinasi icin kullanildiginda cok cazip olabilir ama bir sehir icin cekici bir ozellik mi? Bence hayir. Simdiye kadar gordugum Vancouver cok sessiz ve sakin (Buz hokeyi takimlari Canucks'un kaybetmesinden sonra yasananlar haric tabi). Balkona her ciktigimda sanki 'Walking Dead' dizi setindeymisim gibi hissediyorum. 'Buralarda bir cocuk da mi yok, aglasin sesi duyulsun' dedikten sonra duydugum cocuk cigligi hislerimin degismesi icin yeterli olmadi maalesef. Kendimi sokaga atip 'elalem ne derse desin, hadeeee' diye bagirip dans etmek istiyorum.
NOT: Bugun bir ara, bulundugumuz sokaktan dondurma arabasi gecti. Icinde kisik bir muzik caliyordu ve insanlar onu bu ses ile taniyorlarmis. Filmlerde gordugumuz bu sahnenin, acilan onca markete ragmen hala yasandigini dusunemezdim. Gercegin filmden tek bir farki vardi: o da aracin arkasindan kosan sarisin tombul cocugun olmayisi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder